Day 38, part 2. You're as cute as a bug's ear.

Our guide Bereket passes us a message that he won't be able to take us around anymore because he got arrested. Instead, it will be Ermias, who took us to the market yesterday, who will accompany us from now on. Therefore we start the day with a visit to... the local police station. We do not quite believe Bereket since we've been having problems with him from the very beginning. We find Bereket on the police station grounds but we are not able to confirm if he's there under constraint.

We say our part: that we don't want Ermias, who's being pushed on us, because we no longer want to do business with Bereket, and we will only pay him for the half-day he spent with us (we paid Ermias separately). Bereket says his part: that in this case he does not want our money. He raises his voice, throws the money at us, turns around and walks away. Things turn very unpleasant as the exchange is witnessed by not only several other detainees but also by several of Bereket's friends at large.

When we pull out, a group of his buddies is giving us stares that suggest that it'd be for the best if we never meet again.

Nasz przewodnik Bereket przekazał nam, że nie będzie mógł nam towarzyszyć, bo został aresztowany i że zastępować go będzie Ermias, który wczoraj zabrał nas na targ. Dzień rozpoczynamy zatem wizytą... na komisariacie. Nie dowierzamy Bereketowi, bo problemy pojawiały się już od samego początku. Bereket jest na terenie komisariatu, ale nie możemy się połapać czy faktycznie jest tam pod przymusem.

My mówimy swoje: że nie chcemy wciskanego nam Ermiasa, bo nie chcemy już z Bereketem żadnych interesów i że zapłacimy mu tylko za pół dnia, które z nami spędził (Ermiasowi zapłaciliśmy osobno). Bereket mówi swoje: że w takim razie nie chce naszych pieniędzy. Podnosi głos, rzuca w nas pieniędzmi, a potem odwraca się na pięcie i odchodzi. Robi się bardzo nieprzyjemnie, bo wymianie przysłuchuje się nie tylko kilkunastu współaresztowanych, ale również kilkunastu pozostających na wolności kumpli Bereketa.

Kiedy odjeżdżamy, ziomkowie zebrani w grupę odprowadzają nas spojrzeniami, które sugerują, że lepiej żebyśmy się ponownie nie spotkali.

Banna kids on stilts.
Chłopcy z plemienia Banna na szczudłach.

The first Hamar woman we meet.

Pierwsza napotkana Hamarka. 

For the next few days, Yared is endlessly teased over what he's looking at in this photo.
Przez kolejne kilka dni Yared jest przez nas dręczony pytaniami na co patrzy na tym zdjęciu.

The hotel dichotomy in Turmi is even more acute than in Konso. Your choices are either dandy rooms for $100 or dumps for $8 (and also camping, but for some reason, despite dragging a tent with us throughout the trip, Lee is in an anti-camping mode). Peter and Sabina chose the first option, we chose the second.

Soon, we make 3 spine-chilling discoveries. One: that the lock on our door is a mock-up. Two: that next door neighbors pee in their shower (rooms have showers, the only toilet is situated outside). Three: that we share our room with hamster-sized locusts. I lace the door shut for good with a laundry line. We too pee in the shower (door laced shut). We murder the locusts. Their guts splash 6 feet away. Full trauma.

But the worst is still ahead. In the middle of the night I will be hysterically sawing through the laced shut door with a knife to deliver my revolting stomach to the restroom in complete darkness (generators only work for a few hours a day, Turmi is off the power grid).


Hotelowa dychotomia jest w Turmi jeszcze bardziej dotkliwa niż w Konso. Do wyboru wymuskane pokoje za $100 lub nory za $8 (jest jeszcze kemping, ale pomimo tego, że taszczymy ze sobą namiot, Lee nastawiony jest anty-kempingowo). Peter i Sabina wybierają to pierwsze, my to drugie.

Szybko przychodzi nam dokonać trzech mrożących krew w żyłach odkryć. Po pierwsze, że kłódka, na którą zamykamy drzwi, to atrapa. Po drugie, że sąsiedzi ze ścianą sikają pod swoim prysznicem (pokoje mają prysznice, jedyna toaleta znajduje się na zewnątrz). Po trzecie, że pokój dzielimy z pasikonikami o tułowiach wielkości chomików.  Zasznurowuję drzwi na amen linką do suszenia ubrań. Też sikamy pod prysznicem (drzwi zasznurowane). Mordujemy pasikoniki. Strzelają flakami na dwa metry. Pełna trauma. 

Ale najgorsze jeszcze przede mną. Przyjdzie mi w środku nocy, w pełnej histerii piłować nożem zasznurowane drzwi, żeby w zupełnej ciemności (generatory pracują tylko przez kilka godzin, w Turmi nie ma sieci elektrycznej) dostarczyć zbuntowany żołądek do toalety.

Maybe we are not supposed to know, maybe that's what this earthly joyride is all about.

I don't know what to do with the Instagram thing. On one hand, I don't want to support a platform that stinks (I linked about it here), on the other I have not found a replacement. I disappeared for a while, came back, and now I'm not going anywhere anytime soon since I'm in the midst of a major DSLR crisis. We've been in Boston for a few days now and I have not taken a single real picture even though I've been lugging my Canon around everywhere with me. Maybe it's the nasty weather, maybe it's the fact that the city has not won me over. Anyways, it seems like phone pics will be the only ones I bring back. I kick myself for not bringing the Pentax, I'm always in the mood to take film pictures.

Therefore, today is an Instagram flash back. 

Nie wiem co z robić z instagramowym fantem. Z jednej strony nie za bardzo mam ochotę wspierać platformę, która śmierdzi (linkowałam o tym tutaj), z drugiej strony nie znalazłam dla niej zastępstwa. Zniknęłam na jakiś czas, wróciłam i w najbliższym czasie nigdzie się nie wybieram, bo przechodzę lustrzankowy kryzys. Jesteśmy od kilku dni w Bostonie i nie zrobiłam ani jednego zdjęcia, choć targam ze sobą Canona. Może to wina paskudnej pogody, a może tego, że miasto wcale mnie nie oczarowało. W każdym razie wygląda na to, że zdjęcia trzepane telefonem będą jedynymi jakie przywiozę do domu. Pluję sobie w brodę, że nie wzięłam ze sobą Pentaxa, nim zawsze zdjęcia chce mi się robić.

Wobec tego mamy dzisiaj instagramową restrospekcję.

Instagram, Dec 2012 - March 2013

1. Altered bills are my new obsession. I envision a lit frame showcasing my future collection.

2. The boys power napping.

3. The Hampden neighborhood of Baltimore is famous for over-the-top Christmas decorations. A visit induces a vomit of sugarcanes and glitter.

4. Especially true around holidays.

5. Time travel in a van? Where would YOU go?

6. Grand Marnier club at One Eyed Mike's. Trouble in a bottle.

7. Who dat? Erzulie Dantor! 

8. I've been crazy about red and blue together for months.

9. Lit non-Christmas trees. So much better than Christmas trees.

10. Can't believe you said that, Abe.

11. Shit happened when I was reading at the park.

12. Glenn and Michael's fridge wisdom.

13. Found at a Christmas bazaar at the American Visionary Art Museum. I have a weak spot for Little Red Riding Hood. This one is an oldie but a goodie.

14. A pint at Bertha's.

15. A skinny octopus in a store window in Federal Hill, Baltimore.

16. The first day of snow. Of course, it catches us at the airport. Our plane freezes, we get delayed, crying babies spread their germs, AirTran ruins my bag.

17. Slow children playing at a North Carolina trailer park. I've always wanted to visit one. Still hasn't happened.

18. Trailer park mail boxes. I always wondered if neighbors stole each other's mail.

19. The view of the Appalachians from the family's Black Mountain house.

20. Driving between the Carolinas, spreading Christmas spirit.

21. This made me think of National Lampoon's Christmas Vacation. I can totally see Chevy Chase driving this car.

22. Warm welcoming from bears with elephantiasis.

23. Manic depressive weather over North Carolina.

24. My new slingshot a.k.a. God in the eyes of a cat.

25. Great bed and breakfast at aunt Dianne's.

26. Walking around Black Mountain.

27. Still walking.

28. On the road to Tennessee.

29. How adorable is this truck? Beats Coca-Cola Christmas ads in my book.

30. Car stencil art in Asheville, NC.

31. Family's exciting new pets: puppies!

32. Continuing our tradition of spending the NYE in a movie theater.

33. Family's slightly less exciting pets: shrimp.

34. The drive back from Tennessee is sponsored by Frosty the Snowman.

35. I had no idea U-Haul took their truck graphics this seriously.

36. I love visiting farm stores. Here's an exciting seasonal selection in Kingsport, TN.

37. Waiting for a 15 hour long train ride to begin.

38. Trains are so much better than planes. On so many levels.

39. Rereading the best fiction book ever written.

40. A terrible smog over Atlanta.

41. An unexpected fare dodger found on a train headed for NOLA. Did he know they made turtle soup there?

42. Smoke/stretch break in Meridian, Louisiana.

43. New Orleans, we've arrived!

44. Chocolate macaroons to cheer up the sick girl.

45. Do it!

46. Lafayette Cemetery.

47. My first birch beer.

48. A balcony like this in a place like this... I can only dream of breakfasts I'd have on it.

49. National WWII Museum. Very American-centric. How can you accurately present the history of WWII without mentioning Stalin once?

50. But visually it is nice.

51. A donut break.

52. I didn't want to like it but couldn't help it. French Quarter left me smitten.

53. Horse crap lining the street. Watch out for poo land mines as well!

54. Brad and Angelina's house. I had a feeling we'd run into them but we did not. They arrived in NOLA a few days after we left.

55. Are you a cereal killer?

56. What gets you the title? The value of the theft? The style of the act?

57. A really creepy encounter in a hotel bathroom.

58. Why put it off?

59. When I originally posted this, I wrote: 'This is what I look like awaiting take-off without any booze in me'. Very accurate. My flying anxiety is getting worse and worse.

60. Post-vacation depression. Always.

61. A deeply offensive magazine piece.

62. Pretty winter sky.

63. A snow day. Baltimore came to a halt due to an expected snow storm. An hour later even this little bit was gone.

Day 38, part 1. What, what's happening? I'm rotating! Help! And I still have to pee!

A visit to an Ari village is, despite our worries, a completely different experience from the one meeting the Mursi. The Ari aren't as frequently visited as other tribes of southern Ethiopia. They don't have body modifications and they wear western clothing. But they are fantastic craftsmen, known for their pottery and blacksmithing.

The Ari give us a warm welcoming. We greet all the elders. I draw some unexpected attention: "Are you a boy or a girl?" - they ask. The kids want to lead us everywhere by hand. It's easy to communicate with them - they go to school where they learn the basics of English. The girls show me local fruit trees and herbs.

Wizyta w wiosce Ari jest, wbrew naszym obawom, zupełnie innym doświadczeniem niż wizyta u Mursi. Ari chyba nie są tak często odwiedzani jak inne plemiona na południu Etiopii. Nie mają modyfikacji ciała i noszą zachodnie ubrania. Są natomiast świetnymi rzemieślnikami, znanymi ze swojej sztuki garncarskiej i kowalskiej.

Ari przyjmują nas ciepło. Witamy się ze całą starszyzną. Wzbudzam nieoczekiwane zainteresowanie: "Jesteś chłopakiem czy dziewczyną?" - pytają. Dzieciaki wszędzie chcą z nami chodzić za rękę. Łatwo się z nimi dogadać - chodzą do szkoły, gdzie uczą się podstaw angielskiego. Dziewczynki pokazują mi miejscowe drzewa owocowe i zioła.

Ari women make beautiful pots out of local clay. Unfortunately, either they don't fire them at all or only do so every once in a while, because all pots are unfired and impossible to transport. Too bad, as we really wanted to get one.
Kobiety Ari wyrabiają z miejscowej gliny piękne dzbanki do parzenia kawy. Niestety albo ich nie wypalają, albo wypalają tylko co jakiś czas, bo wszystkie były nieutwardzone i niemożliwe do przetransportowania. Szkoda, bo mieliśmy na nie wielką chrapkę.

The blacksmith makes an aluminum bracelet for Lee. I remember how Lee and I spent 11 hours making our wedding bands. Fortunately, the blacksmith is more proficient. The bracelet is ready in an hour.

Kowal robi dla Lee aluminiową bransoletkę. Przypomina mi się jak przez 11 godzin robiliśmy z Lee nasze obrączki. Na szczęście kowal ma większą wprawę. Po godzinie bransoletka jest gotowa.

Lee tries to learn how to spin a top with a swatter.

Lee próbuje opanować sztukę smagania bączka.

The kids get to see themselves on the camera's flip out screen. 

Dzieciaki widzą się na odchylanym ekranie aparatu.

Day 37, part 3. I get this dud, some smoke-ring blowing, arm-wrestler with a rip in his pants.

Upon arriving in Jinka, our guide Bereket announces that he needs to go to the police station so he won't accompany us anymore today. He brings another guide to fill in. Ermias is quiet, submissive, and very tall. He takes us to the market.

The market is like any other. Vegetables, grains, chinese clothes. The sellers are suspicious of us, they cover their stands from us with umbrellas. Soon, frustrated with negotiations over every single picture, I put the camera away.

We don't know yet that tomorrow Jinka will get way less pleasant still.

Po przyjeździe do Jinki nasz przewodnik Bereket oświadcza nagle, że musi iść na komisariat, więc nie będzie nam już dzisiaj towarzyszyć. Przyprowadza innego przewodnika na zastępstwo. Ermias jest jest cichy, uległy i bardzo wysoki. Zabiera nas na targ.

Targ, jak targ. Warzywa, zboże, chińskie ciuchy. Sprzedawcy są wobec nas podejrzliwi, zasłaniają stoiska parasolami. Wkrótce, zmęczona długimi negocjacjami przy robieniu każdego zdjęcia, chowam aparat.

Jeszcze wiemy, że jutro w Jince zrobi się znacznie bardziej nieprzyjemnie.

My last 3 film frames from Ethiopia come from Jinka.
Moje trzy ostatnie klatki z Etiopii pochodzą właśnie z Jinki.

Our hotel. Very basic. The one-story building is hidden behind the trees, the kiosk is the reception, and an elderly guard with a rifle watches the gate.
Nasz hotel. Bardzo skromny. Jednopiętrowy budynek ukrywa się za drzewami, w budce urzęduje recepcjonista, a wstępu pilnuje strażnik staruszek z karabinem.

Pretty much the same scene as in the first photo. It is obvious, I know, but I still can't get over how different the mood created by the film is.
Scena niemal ta sama co na pierwszym zdjęciu. Choć to oczywiste, to i tak nie mogę się nadziwić jak odmienny klimat kreuje klisza.

In a minibus in Addis, we met a wonderful woman. She was visiting her family in the capital, but she lives a few days bus ride away, in Jinka, where she runs an internet café. "Promise that you will visit me if you come to Jinka" - she insisted. We promised. And so that evening, we set out in search of Felikich's café. The place was closed but we managed to find Felikich's cousin, whom we asked to pass the message that we kept our word. I'm wondering if she understood what we meant since we explained it in Amharic: "Addis minibus Felikich how are you!", "we foreigners friends!", "Felikich: Jinka hello!", "today we hello!".

W minibusie w Addis poznaliśmy przemiłą kobietę. Była w stolicy z wizytą u rodziny, ale mieszka w oddalonej o kilka dni drogi Jince, gdzie prowadzi kafejkę internetową. "Obiecajcie, że jeśli będziecie w Jince, to mnie odwiedzicie!" - powtarzała. Obiecaliśmy. A więc wieczorem ruszyliśmy na poszukiwania kafejki prowadzonej przez Fylykycz (jak fonetycznie zapisałam w notatniku jej imię). Kafejkę zastaliśmy zamkniętą, ale znaleźliśmy kuzynkę Fylykycz i poprosiliśmy, żeby przekazała wiadomość, że dotrzymaliśmy słowa. Ciekawa jestem czy kuzynka zrozumiała o co nam chodzi, bo tłumaczyliśmy po amharsku: "Addis minibus Fylykycz jak się masz!", "my przyjaciel obcy!", "Fylykycz: Jinka dzień dobry!", "dzisiaj my dzień dobry!"

Day 37, part 2. The world will end in one year.

I always imagined that a john in a br#thel* must feel like the master and the ruler. He takes a look at the available women and picks the one he will pay.

Today I'm in a similar situation but the women that surround me are not h#okers. I will be paying them, yet not for s#x.

I definitely do not feel like the master and the ruler. I'm reduced by them to being a stranger with a photo camera and a wallet. They are reduced by visiting tourists to being photogenic faces. 3 birr a photo. They form a circle around me. They seem way less uncomfortable by this arrangement than I am. They demand I pick who I want to photograph and I just want to curl up and die, yet, at the same time, I don't want to offend them by refusing to take pictures.

Finally, I ask the guide to pick for me. The woman, the guide and I step out of the circle, I drag my feet, snap a picture, and stuff a wad of bills into the model's hand. It repeats a few times, I pick a couple of women myself.

Then, I attempt to escape but I have nowhere to go. I'm tightly surrounded by a crowd of jabbing hands: "Photo, photo, photo."


Zawsze wyobrażałam sobie, że klient w b#rdelu* musi czuć się jak pan i władca. Omiata spojrzeniem dostępne kobiety i wybiera tę, której zapłaci.

Dzisiaj ja znajduję się w podobnej sytuacji, choć otaczające mnie kobiety nie są pr#stytutkami. Będę płacić im, lecz nie za s#ks.

Zdecydowanie nie czuję się jak pan i władca. Zredukowana jestem przez nich do obcej z aparatem i portfelem. One zredukowane są przez wizyty turystów do roli fotogenicznych twarzy. 3 birr za zdjęcie. Otaczają mnie kręgiem. Je ten układ krępuje zdecydowanie mniej niż mnie. Domagają się zdjęć, a ja mam ochotę zapaść się pod ziemię, lecz równocześnie boję się je urazić odmową.

W końcu proszę przewodnika, żeby wybrał za mnie. Kobieta, przewodnik i ja występujemy poza krąg, idę jak na ścięcie, robię szybko zdjęcie i wciskam modelce w rękę zwitek banknotów. Sytuacja powtarza się kilka razy, wskazuję sama na kilka innych kobiet.

Potem próbuję uciec, ale nie mam dokąd. Zewsząd otacza mnie ściśle tłum szturchających rąk: "Photo, photo, photo".

The Mursi are the most known for their body modifications. The women often have stretched out lower lips and/or earlobes. Normally, they only put in their lip plates before milking cows or serving food to their husbands. But these days Mursi women also wear them for the sake of the visiting tourists...

Mursi są najbardziej znani ze swoich modyfikacji ciała. Wiele kobiet rozciąga dolną wargę oraz/albo płatki uszu. Normalnie noszą krążek w wardze tylko przy dojeniu krów i serwowaniu posiłków mężowi, jednak teraz kobiety Mursi zakładają krążki również dla przyjeżdżających z wizytą turystów...

...and sometimes they try to fool them as well.
...a czasem próbują ich nabrać.

* I do not want random traffic on my blog generated by people searching the internet for these particular words. I've made the mistake before, and now, years later, Another Man's Tenderloin still attracts those hoping to find s#xy  old#r  w#men, as well as v#ry  you#g  b#ys. I guess I could take this first one for a complement, the the other one? Creepy!

* Nie chcę na blogu ruchu wywołanego przez tych, którzy szukają w internecie tych konkretnych słów. Już kiedyś popełniłam ten błąd i teraz, lata później, Another Man's Tenderloin nadal przyciąga tych, którzy mają nadzieję znaleźć tutaj s#xy  old#r  w#men oraz v#ry  you#g  b#ys. O ile to pierwsze mogłabym potraktować jako komplement, to to drugie? Odrażające!